Logo fa.boatexistence.com

چگونه استرس اکسیداتیو را اندازه گیری کنیم؟

فهرست مطالب:

چگونه استرس اکسیداتیو را اندازه گیری کنیم؟
چگونه استرس اکسیداتیو را اندازه گیری کنیم؟

تصویری: چگونه استرس اکسیداتیو را اندازه گیری کنیم؟

تصویری: چگونه استرس اکسیداتیو را اندازه گیری کنیم؟
تصویری: درمان استرس و اضطراب شدید - Techniques to reduce Stress and Anxiety - EN RU Sub 4K 2024, آوریل
Anonim

استرس اکسیداتیو را می توان به طور غیرمستقیم با اندازه گیری سطح آسیب DNA/RNA، پراکسیداسیون لیپیدی و اکسیداسیون/نیتراسیون پروتئین به جای اندازه گیری مستقیم گونه های فعال اکسیژن اندازه گیری کرد. این نشانگرهای استرس اکسیداتیو ماندگارتر از گونه‌های فعال اکسیژن هستند.

چگونه استرس اکسیداتیو آزمایش می کنید؟

حضور استرس اکسیداتیو را می توان به یکی از سه روش آزمایش کرد: (1) اندازه گیری مستقیم ROS; (2) اندازه گیری آسیب حاصله به مولکول های زیستی. و (3) تشخیص سطح آنتی اکسیدان.

شاخص های استرس اکسیداتیو چیست؟

تولید رادیکال سوپراکسید (O2(•-)) به عنوان شاخصی از گونه های فعال اکسیژن تولید اندازه گیری شد. پراکسیداسیون لیپیدی (TBARS) و سطح کربونیل پروتئینبه عنوان شاخص آسیب اکسیداتیو، و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون … تعیین شد.

بیومارکرهای استرس اکسیداتیو چیست؟

بیومارکرهای استرس اکسیداتیو. بیومارکرهای استرس اکسیداتیو را می‌توان به عنوان مولکول‌های طبقه‌بندی کرد که با برهمکنش با ROS در ریزمحیط اصلاح می‌شوند. و مولکول های سیستم آنتی اکسیدانی که در پاسخ به افزایش استرس ردوکس تغییر می کنند.

چگونه ROS را اندازه می گیرید؟

سطح درون سلولی ROS را می توان با فلوسیتومتری با استفاده از دی هیدروفلورسئین دی استات (DCFH) برای شناسایی رادیکال های پراکسید هیدروژن داخل سلولی اندازه گیری کرد. این رنگ به مشتقات بسیار فلورسنت دی کلروفلورسین (DCF) اکسید می شود که با استفاده از فلوسایتومتر شناسایی می شود [46، 47، 48، 82].

توصیه شده: