شل کننده های تیو از چند جهت با شل کننده های هیدروکسید متفاوت است. pH شل کننده های تیو معمولاً حدود 10 است در حالی که pH شل کننده های هیدروکسید تقریباً 13 است. همچنین، یک عامل اکسید کننده مانند پراکسید هیدروژن یا برومات سدیم برای خنثی کردن شل کننده های تیو استفاده می شود.
تفاوت عمده بین خنثی کننده های تیو و هیدروکسید چیست؟
تفاوت اصلی بین خنثی کننده های تیو و هیدروکسید در این است که خنثی کننده های تیو تیو نسبتاً پایه هستند، در حالی که خنثی کننده های هیدروکسید بسیار اساسی هستند. خنثی کننده تیو و خنثی کننده هیدروکسید دو نوع ماده شیمیایی هستند که در روش های شل کردن مو به خصوص در آرامش موهای مجعد یا موج دار مفید هستند.
شل کننده های تیو چیست؟
شل کننده های تیو پیوندهای دی سولفید را در مو می شکند، شبیه به فرآیند تکان دادن دائمی. هنگامی که به اندازه کافی پیوندهای دی سولفید در مو شکسته شد، شل کننده از روی مو شستشو داده می شود و موها با حوله خشک می شوند. پس از خشک شدن با حوله، نوعی خنثی کننده به موها زده می شود.
چرا شل کننده های هیدروکسید با ریلک کننده های تیو سازگار نیستند؟
نوعی شل کننده که به دلیل تفاوت در شیمی با ریلک کننده های تیو، تکان دادن دائمی یا فرهای نرم سازگار نیست. … پیوندهای دی سولفیدی که توسط شل کننده های هیدروکسید شکسته می شوندبرای همیشه شکسته می شوند و هرگز نمی توانند دوباره تشکیل شوند.
3 نوع آرامش‌بخش چیست؟
سه نوع شل کننده وجود دارد. هیدروکسید سدیم، هیدروکسید کلسیم و تیوگلیکولات آمونیوم. شل کننده های هیدروکسید سدیم را معمولا شل کننده های لیمو می گویند. شل کننده های لیمو را می توان روی موهای موج دار، مجعد یا قلابدار استفاده کرد.
