stam'er·er n. stammer·ing·ly adv.
لکنت زبان چیست؟
لکنت یک بیماری عصبی است که صحبت کردن را از نظر جسمی سخت می کند. کسی که لکنت می‌زند، صداها یا کلمات را تکرار می‌کند، طولانی می‌کند یا گیر می‌کند. همچنین ممکن است نشانه‌هایی از تنش قابل مشاهده وجود داشته باشد، زیرا فرد تلاش می‌کند تا این کلمه را به زبان بیاورد.
به کسی که لکنت زبان می زند چه می گویید؟
لکنت که لکنت زبان نیز نامیده می شود، یک اختلال گفتاری است که در آن فرد کلمات، هجاها یا عبارات را تکرار یا طولانی می کند. فردی که دچار لکنت (یا لکنت زبان) است ممکن است در حین گفتار بایستد و برای برخی هجاها صدایی تولید نکند.
ریشه کلمه برای لکنت زبان چیست؟
stamerian انگلیسی قدیم "به لکنت زبان،" از آلمانی اولیه stamro- (منبع همچنین stammr اسکاندیناوی قدیم "لکن زدن"، "stamaron قدیمی ساکسونی، stamms گوتیک "لکنت، "stameren هلندی و هلندی میانه، stammalon آلمانی باستانی بالا، stammeln آلمانی "لکنت‌کردن"، یک فعل مکرر مرتبط با صفت‌هایی مانند فریزی قدیم…
شکل اسمی stammered چیست؟
لکن‌زن. اسم عامل از stammer; کسی که لکنت می‌زند؛ یک لکنت زبان مترادف: لکنت زبان.
