تشدید پلاسمون سطحی (SPR) یک پدیده است که در آن الکترون های لایه سطح فلز توسط فوتون های نور فرودی با زاویه تابش معین برانگیخته می شوند و سپس به موازات انتشار می یابند. به سطح فلز (شکل 10.17؛ Zeng و همکاران، 2017).
نظریه پلاسمون سطحی چیست؟
پلاسمون های سطحی امواج الکترومغناطیسی سطحی هستند که در جهتی موازی با رابط فلز/دی الکتریک (یا فلز/خلاء)منتشر می شوند. از: جامع علم و فناوری نانو، 2011.
اثر پلاسمون سطحی چیست؟
رزونانس پلاسمون سطحی (SPR) تجلی اثر تشدید ناشی از برهمکنش الکترون های رسانایی نانوذرات فلزی با فوتون های فرودی است.این برهمکنش به اندازه و شکل نانوذرات فلزی و ماهیت و ترکیب محیط پراکندگی بستگی دارد.
پلاسمون سطحی چگونه کار می کند؟
SPR زمانی رخ می دهد که نور پلاریزه به سطح رسانای الکتریکی در سطح مشترک بین دو رسانه برخورد کند. این امواج با چگالی بار الکترونی به نام پلاسمون تولید میکند و شدت نور منعکس شده را در یک زاویه خاص به نام زاویه تشدید، متناسب با جرم روی سطح حسگر کاهش میدهد..
پلاسمون ها چگونه ایجاد می شوند؟
محلی سازی پلاسمون های سطحی در اجسام فلزی کوچک، از جمله نانوذرات ایجاد می شوند. ساخته شده است. همچنین بر خلاف رابطه پراکندگی پیوسته در SPP ها، حالت های الکترومغناطیسی ذره گسسته می شوند.