خودافشاگری اغلب متقابل است. هنگامی که یک فرد خودافشایی می کند، شنونده نیز با انجام خودافشایی های مشابه، احتمال بیشتری دارد که متقابلاً پاسخ دهد. تبادل اطلاعات شخصی باعث ایجاد حس صمیمیت در روابط می شود.
خود افشای متقابل چیست؟
خودافشاگری متقابل به فرآیندی اشاره دارد که طی آن خودافشایی یک فرد باعث خودافشایی شخص دیگر می شود (مثلاً ژورارد، 1971) و همچنین به اینکه آیا افشاها معادل هستند یا خیر. (به عنوان مثال، در عرض، عمق؛ هیل و استال، 1982).
آیا خودافشایی یک طرفه است؟
افشای یک طرفه نمی تواند دوستی ایجاد کند برای تعیین اینکه چه کسی می تواند به عنوان یک دوست مناسب باشد، مستلزم این است که هر دو عضو یک جفت دوست بالقوه خود را افشا کنند.این مستلزم آن است که ما اطلاعات معتبری را درباره خودمان که هیچ کس به طور کلی از آن مطلع نیست، فاش کنیم.
چگونه خودافشاگری بر توسعه رابطه تأثیر می گذارد؟
تحقیق نشان می دهد که خودافشایی نقش کلیدی در ایجاد روابط قوی دارد می تواند باعث شود افراد احساس صمیمیت بیشتری داشته باشند، یکدیگر را بهتر درک کنند و به طور مؤثرتری همکاری کنند. افشای احساسی (و نه واقعی) برای تقویت همدلی و ایجاد اعتماد بسیار مهم است.
آیا خودافشایی یک رابطه را تغییر می دهد؟
طبق نظریه نفوذ اجتماعی، فرآیند آشنایی با شخص دیگر با اشتراک متقابل اطلاعات شخصی مشخص می شود. … با نزدیک‌تر شدن رابطه، با شروع به اشتراک‌گذاری بیشتر و بیشتر با طرف مقابل، سطح خودافشایی شما نیز افزایش می‌یابد
