نافلزات الکترونگاتیوی بسیار بالاتری نسبت به فلزات دارند; از میان غیر فلزات، فلوئور الکترونگاتیوترین است و پس از آن اکسیژن، نیتروژن و کلر قرار دارند. هرچه اختلاف الکترونگاتیوی بین دو اتم بیشتر باشد، پیوند بین آنها قطبی تر است.
آیا همه غیر فلزات الکترونگاتیو هستند؟
نکته: همیشه به یاد داشته باشید که فلزات ذاتاً الکترومثبت هستند. غیر فلزات در طبیعت الکترونگاتیو هستند سزیم الکترونگاتیوترین طبیعت و فلوئور الکترونگاتیوترین آنها در طبیعت است. فلزات الکترومثبت هستند زیرا می توانند به راحتی الکترون ظرفیت خود را از بیرونی ترین لایه خود از دست بدهند.
آیا فلزات الکترونگاتیو هستند؟
الکتروننگاتیوی معیاری است برای سنجش توانایی یک اتم برای جذب الکترون وقتی اتم بخشی از یک ترکیب است…. از آنجایی که فلزات دارای الکترون های ظرفیت کمی هستند، تمایل دارند با از دست دادن الکترون ها برای تبدیل شدن به کاتیون، پایداری خود را افزایش دهند. در نتیجه، الکترونگاتیوی فلزات عموماً پایین است
چرا غیر فلزات الکترونگاتیوترین هستند؟
نافلزات " کشش" قوی تری بر روی الکترون های خود دارند زیرا آنها به داشتن پوسته ظرفیت کامل (خارجی) نزدیک تر هستند و آنها را پایدار می کند. هر چه یک عنصر دارای الکترون های ظرفیت بیشتری باشد، احتمالاً به دلیل این کشش، الکترونگاتیو بیشتری دارد.
آیا غیر فلزات الکترون هستند؟
نافلزات در جدول تناوبی بیشتر از راست هستند و انرژی یونیزاسیون بالایی دارند و میل الکترونی بالایی دارند، بنابراین نسبتاً به راحتی الکترون به دست می آورند و به سختی آنها را از دست می دهند. آنها همچنین دارای تعداد بیشتری الکترون ظرفیت هستند و در حال حاضر به داشتن یک هشت الکترون کامل از هشت الکترون نزدیک شده اند.
