آیا قراردادهای کشاورزی عادلانه بود؟

2024 نویسنده: Fiona Howard | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-10 06:36

قراردادهای بین مالکان و سهام داران معمولاً سخت و محدودکننده بود بسیاری از قراردادها سهامداران را از پس انداز بذر پنبه از برداشت خود منع می کردند و آنها را مجبور می کرد تا با تهیه بذر از مالک زمین، بدهی خود را افزایش دهند. مالکان زمین نیز نرخ های بهره بسیار بالایی را دریافت کردند.

شرکت کردن خوب بود یا بد؟

کشت سهام بد بود زیرا میزان بدهی مردم فقیر را به صاحبان مزارع افزایش داد. کشت و زرع شبیه برده داری بود، زیرا پس از مدتی، مالکان آنقدر به صاحبان مزارع بدهکار بودند که مجبور بودند تمام پولی را که از پنبه به دست می آوردند به آنها بدهند.

چرا سهم‌کشی برای اقتصاد بد بود؟

نرخ‌های بهره بالا که مالکان و سهامداران برای کالاهایی که به صورت اعتباری خریداری می‌کردند (گاهی تا ۷۰ درصد در سال) دریافت می‌کردند، کشت سهام را به یک سیستم وابستگی اقتصادی و فقر تبدیل کرد. آزادگان دریافتند که "آزادی می تواند مردم را مغرور کند اما آنها را ثروتمند نکرد. "

چرا sharecropping یک شکست بود؟

شرکت داری سیاهپوستان را در فقر نگه داشت و در موقعیتی که در آن تقریباً مجبور بودند آنچه را که صاحب زمینی که کار می کردند به آنها گفته بود انجام دهند. این برای بردگان آزاد شده چندان خوب نبود زیرا به آنها فرصتی نمی داد که واقعاً از آنچه در دوران برده داری بود فرار کنند.

آیا سهم خواهی بهتر از بردگی است؟

کشت مشاعی همانطور که در طول تاریخ در جنوب آمریکا انجام می شد از نظر اقتصادی مولدتر از سیستم باندی مزارع برده تلقی می شود، اگرچه کارآمدتر از تکنیک های کشاورزی مدرن است.