Logo fa.boatexistence.com

در هیستوپاتولوژی به عنوان ثابت کننده ایده آل استفاده می شود؟

فهرست مطالب:

در هیستوپاتولوژی به عنوان ثابت کننده ایده آل استفاده می شود؟
در هیستوپاتولوژی به عنوان ثابت کننده ایده آل استفاده می شود؟

تصویری: در هیستوپاتولوژی به عنوان ثابت کننده ایده آل استفاده می شود؟

تصویری: در هیستوپاتولوژی به عنوان ثابت کننده ایده آل استفاده می شود؟
تصویری: ثابت کننده ها || تثبیت || قسمت 1 نوع فیکساتورها در هیستوپاتولوژی || توسط مانیشا خانم 2024, جولای
Anonim

فرمالین بافر فسفات پرکاربردترین تثبیت کننده مبتنی بر فرمالدئید برای هیستوپاتولوژی معمول است. بافر تمایل دارد از تشکیل رنگدانه فرمالین جلوگیری کند.

آیا فیکساتور ایده آل در هیستوپاتولوژی وجود دارد؟

رایج ترین فیکساتور مورد استفاده در بافت شناسی فرمالدئید است. 3.7%–4.0% فرمالدئید در بافر فسفات، pH 7. … پارافورمالدئید نیز معمولاً استفاده می‌شود و پس از گرم شدن مجدداً به فرمالین تبدیل می‌شود و همچنین آن را به یک تثبیت‌کننده مؤثر تبدیل می‌کند.

فیکساتور مورد استفاده در هیستوپاتولوژی چیست؟

فرمالدئید (10% فرمالین بافر خنثی) تا حد زیادی محبوب ترین تثبیت کننده مورد استفاده در بافت شناسی است زیرا به خوبی در بافت نفوذ می کند و بدون تأثیر بر آنتی ژنیتیک بافت نمونه، اتصالات عرضی ایجاد می کند.

فیکساتور ایده آل چیست؟

یک تثبیت کننده ایده آل باید: بافت و سلول ها را تا حد امکان زنده نگه دارد، بدون کوچک شدن یا تورم و بدون تحریف یا حل کردن اجزای سلولی. … تثبیت و محافظت از بافت‌ها و سلول‌ها در برابر اثرات مضر فرآیندهای پردازش و رنگ‌آمیزی بعدی.

مقدار ایده آل فیکساتور برای استفاده چقدر است؟

نسبت ثابت کننده به بافت 20:1 کمترین نسبت قابل قبول در نظر گرفته می شود، اما من از نسبت هدف 50:1 حمایت می کنم.

توصیه شده: