مارش روی متال وریورز. با وجود تمام پیشرفت‌های پزشکی و صنعتی که اسکلت‌های بیرونی انسان وعده داده‌اند، منشأ آنها در یک ماشین نظامی به نام هاردیمن است. طراحی شده توسط مهندس جنرال الکتریک، Ralph S. Mosher، هاردیمن یک ماشین پوشیدنی عظیم 1500 پوندی بود که به عنوان پروژه مشترک ارتش و نیروی دریایی توسعه یافت.
چه زمانی اسکلت بیرونی روباتیک اختراع شد؟
جنرال الکتریک اولین دستگاه اسکلت بیرونی را در دهه 1960 توسعه داد. این لباس بدن که هاردیمن نامیده می شد، یک بدنه هیدرولیک و برقی بود، با این حال، آنقدر سنگین و حجیم بود که برای استفاده نظامی قابل استفاده نبود.
اسکلت بیرونی رباتیک برای چه مواردی استفاده می شود؟
اسکلت‌های بیرونی رباتیک دستگاه‌های الکترومکانیکی پوشیدنی هستند که به‌عنوان دستگاه‌های تقویت‌کننده برای افزایش عملکرد فیزیکی استفاده‌کننده یا به‌عنوان دستگاه‌های ارتوتیک برای توانبخشی راه رفتن یا کمک حرکتی ساخته شده‌اند..
اسکلت بیرونی در رباتیک چیست؟
اسکلت‌های بیرونی روباتیک یا اسکلت‌های بیرونی نیرودار واحدهای روباتیک پوشیدنی در نظر گرفته می‌شوند که توسط بردهای کامپیوتری کنترل می‌شوند تا سیستمی از موتورها، پنوماتیک، اهرم‌ها یا هیدرولیک را برای بازگرداندن حرکت بازیابی کنند[1، 2].
اسکلت های بیرونی روباتیک از چه ساخته شده اند؟
اسکلت های بیرونی را می توان از مواد سفت و سخت مانند فلز یا فیبر کربن ساخت، یا می توان آنها را کاملاً از قطعات نرم و کشسان ساخت. اسکلت‌های بیرونی می‌توانند به حسگرها و محرک‌ها مجهز شوند و یا کاملاً غیرفعال باشند.
