در اصل که از تبلور از ماگما یا در سنگ های دگرگونی تشکیل می شود، آنقدر بادوام و در برابر حملات شیمیایی مقاوم هستند که به ندرت از بین می روند. آنها ممکن است از بسیاری از رویدادهای زمین شناسی زنده بمانند، که می تواند در حلقه هایی از زیرکون اضافی که در اطراف کریستال اصلی مانند حلقه های درخت رشد می کنند، ثبت شود.
زیرکن ها از کجا می آیند؟
زیرکون در سراسر جهان یافت می شود، اما کریستال های با کیفیت جواهر نادر هستند. سریلانکا و آسیای جنوب شرقی منابع اولیه زیرکن‌های مرغوب هستند. سریلانکا موادی را در همه رنگ ها در شن تولید می کند، از جمله چشم گربه ای کمیاب. کامبوج منبع اصلی موادی است که بی رنگ و آبی را گرم می کند.
زیرکون چگونه ساخته می شود؟
زیرکون که به آن سیلیکات زیرکونیوم نیز گفته می شود (ZrSiO4)، یک محصول مشترک از استخراج و فرآوری ذخایر شن معدنی سنگین باستانی است . زیرکون را می توان با ذوب کردن شن و ماسه در دمای بسیار بالا برای ایجاد زیرکونیا پردازش کرد تا زیرکونیای مذاب تشکیل شود که به نام اکسید زیرکونیوم نیز شناخته می شود (ZrO2).
زیرکون چه زمانی تشکیل شد؟
در سال 1789، مارتین هاینریش کلاپروت، یک شیمیدان آلمانی، هنگام تجزیه و تحلیل ترکیب زیرکون، زیرکونیوم را کشف کرد. سپس این فلز توسط یونس یاکوب برزلیوس، شیمیدان سوئدی، در 1824 از زیرکون جدا شد.
کریستال های زیرکون کجا یافت می شوند؟
زیرکون در پوسته زمینرایج است. به عنوان یک کانی کمکی رایج در سنگ های آذرین (به عنوان محصولات تبلور اولیه)، در سنگ های دگرگونی و به عنوان دانه های آواری در سنگ های رسوبی وجود دارد. بلورهای بزرگ زیرکون نادر هستند.
