در حالی که یوکاریوت ها DNA خود را در اطراف پروتئین هایی به نام هیستون می پیچند تا به بسته بندی DNA در فضاهای کوچکتر کمک کنند، اکثر پروکاریوت ها هیستون ندارند (به استثنای گونه های موجود در حوزه Archaea).). بنابراین، یکی از راه‌هایی که پروکاریوتها DNA خود را به فضاهای کوچکتر فشرده می‌کنند، از طریق ابرپیچ‌پیچ ابرپیچ DNA است که به بیش از حد یا زیر سیم پیچی یک رشته DNAاشاره دارد و بیانی از فشار روی آن است. رشته … علاوه بر این، آنزیم های خاصی مانند توپوایزومرازها می توانند توپولوژی DNA را برای تسهیل عملکردهایی مانند همانندسازی یا رونویسی DNA تغییر دهند. https://en.wikipedia.org › wiki › DNA_supercoil
ابرکویل DNA - ویکی پدیا
(شکل 1).
چرا پروتئین هیستون در پروکاریوت ها وجود ندارد؟
از آنجایی که پروتئین های هیستون در پروکاریوت ها وجود ندارد، فقدان کروموزوم واقعی وجود دارد از آنجایی که پروکاریوت هایی مانند باکتری ها به جای کروموزوم ها حاوی DNA دایره ای هستند. وجود کروموزوم های واقعی را می توان در سلول های یوکاریوتی مانند سلول های گیاهی و حیوانی مشاهده کرد.
آیا هیستون در یوکاریوت ها وجود دارد؟
هیستون‌ها خانواده‌ای از پروتئین‌های پایه هستند که با DNA در هسته مرتبط می‌شوند و به متراکم شدن آن به کروماتین کمک می‌کنند، آنها پروتئین‌های قلیایی (PH پایه) هستند و بارهای مثبت آنها به آنها اجازه می‌دهد با DNA مرتبط شوند. آنها در داخل هسته سلولهای یوکاریوتی یافت می شوند
آیا هیستون در باکتری ها وجود دارد؟
هیستون. DNA در اطراف این پروتئین ها پیچیده می شود تا مجموعه ای به نام کروماتین را تشکیل دهد و به DNA اجازه می دهد تا بسته بندی شود و در فضای کوچکتر و کوچکتر متراکم شود. تقریباً در همه یوکاریوت‌ها، کروماتین مبتنی بر هیستون استاندارد است، اما در باکتری‌ها هیستونی وجود ندارد.
آیا هیستون ها در باکتری ها وجود ندارند؟
باکتری ها حاوی پروتئین هیستون نیز نیستند. از اطلاعات بالا دریافتیم که اجسام گلژی و پروتئین های هیستون در باکتری ها وجود ندارند. بنابراین، پاسخ صحیح گزینه (B) است.
