ماکرومولکول های بیولوژیکی همه حاوی کربن به شکل حلقه یا زنجیره ای هستند، به این معنی که آنها به عنوان مولکول های آلی طبقه بندی می شوند. آنها معمولاً حاوی هیدروژن و اکسیژن و همچنین نیتروژن و عناصر جزئی اضافی هستند.
آیا همه مولکول های بیولوژیکی آلی هستند؟
بیشتر مولکول های زیستی ترکیبات آلی هستند و فقط چهار عنصر اکسیژن، کربن، هیدروژن و نیتروژن ۹۶٪ از جرم بدن انسان را تشکیل می دهند. اما بسیاری از عناصر دیگر، مانند بیومتال‌های مختلف، به مقدار کم نیز وجود دارند.
آیا ماکرومولکول ها آلی هستند یا معدنی؟
ماکرومولکول ها مولکول های عظیمی هستند که از زیر واحدهای کوچکتری به نام مونومر تشکیل شده اند.دو نوع ماکرومولکول وجود دارد - آلی (آنهایی که در موجودات زنده یافت می شوند) و غیر آلی (آنهایی که در چیزهایی که زنده نیستند). ماکرومولکول های آلی شامل چهار کلاس هستند - پروتئین ها، کربوهیدرات ها، لیپیدها و اسیدهای نوکلئیک.
چه ماکرومولکولی به عنوان یک ترکیب آلی در نظر گرفته می شود؟
11.1 مقدمه: چهار ماکرومولکول اصلی
در تمام اشکال حیات روی زمین، از کوچکترین باکتری تا نهنگ اسپرم غول پیکر، چهار دسته اصلی از درشت مولکولهای آلی وجود دارند که همیشه یافت می شوند و برای زندگی ضروری هستند.. اینها کربوهیدرات‌ها، لیپیدها (یا چربی‌ها)، پروتئین‌ها و اسیدهای نوکلئیک هستند
آیا همه ماکرومولکول های بیولوژیکی مولکول های آلی هستند یا معدنی؟
سنتز مولکولهای بیولوژیکی:
ماکرومولکولهای بیولوژیکی آلی هستند، به این معنی که حاوی کربن هستند. علاوه بر این، ممکن است حاوی هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن و عناصر جزئی اضافی باشند. آنها همچنین استفاده از گروه های عملکردی و واکنش های ساختمانی و ساختارشکنی تقریباً یکسان را به اشتراک می گذارند.
