طناب نخاعی از مرکز قاعده جمجمه عبور کرد، که نشان می دهد این گونه ها به صورت راست راه می روند. نرها یک برآمدگی استخوانی عظیم در امتداد بالای جمجمه داشتند که تاج ساژیتال نامیده می شد. این به عنوان یک لنگر برای عضلات فک قدرتمند آنها عمل کرد.
آیا Paranthropus boisei دوپا است؟
فسیل‌های
جمجمه بویزی نشان می‌دهند که این گونه نسبت اندام (اندازه‌های نسبی اندام فوقانی و تحتانی) مشابه با Australopithecus afarensis (به مقاله مراجعه کنید) دارد و اجماع علمی بر این است که P. boisei دوپا بود.
ویژگی های فیزیکی پارانتروپوس چیست؟
Paranthropus با جمجمه‌های قوی مشخص می‌شود، با یک تاج ساژیتال گوریل‌مانند برجسته در امتداد خط وسط - که نشان‌دهنده ماهیچه‌های جویدنی قوی - و دندانهای عریض و گیاه‌خواری است که برای ساییدن استفاده می‌شود. با این حال، آنها احتمالاً غذای نرم را به غذای سفت و سخت ترجیح می دهند.
ویژگی های Paranthropus boisei چیست؟
boisei با یک جمجمه تخصصی با سازگاری برای جویدن سنگین مشخص می شود یک تاج ساژیتال قوی در خط وسط بالای جمجمه که ماهیچه های تمپورالیس (عضلات جویدنی بزرگ) را مهار می کند. بالا و کنار قاب مغزی به سمت فک پایین، و در نتیجه فک عظیم را به بالا و پایین حرکت داد.
Paranthropus چه شکلی بود؟
Paranthropus robustus نمونه‌ای از Australopithecine قوی است. آنها دندانهای گونه مگادونت بسیار بزرگ با مینای ضخیم داشتند و جویدن خود را در پشت فک متمرکز می کردند. قوس‌های زیگوماتیک بزرگ (استخوان‌های گونه) اجازه عبور ماهیچه‌های بزرگ جویدنی به فک را می‌داد و باعث ایجاد P.
