شعر 14 بیتی با طرح قافیه متغیر که از ایتالیا سرچشمه گرفته و توسط سر توماس ویات و هنری هوارد، ارل ساری در قرن شانزدهم به انگلستان آورده شده است. به معنای واقعی کلمه «آهنگ کوچک»، غزل به طور سنتی بر یک احساس واحد، با شفاف سازی یا «چرخش» فکر در سطرهای پایانی خود منعکس می شود.
غزل و نمونه آن چیست؟
غزل یک شعر غنایی است که در قرن سیزدهم در ایتالیا سرچشمه گرفته است. در واقع، "غزل" از کلمه ایتالیایی sonetto به معنای "صدای کم" یا "آهنگ کوچک" گرفته شده است. شما می توانید یک غزل را با تنظیم 14 خطی آن ببینید. غزلی با گل رز قرمز به عنوان نمونه غزل.
چگونه یک شعر غزل را تشخیص می دهید؟
غزل این ویژگی ها را دارند:
- چهارده سطر: همه غزل ها دارای 14 سطر هستند که می توان آنها را به چهار بخش به نام رباعی تقسیم کرد.
- طرح قافیه سختگیرانه: طرح قافیه یک غزل شکسپیر، برای مثال، ABAB / CDCD / EFEF / GG است (به چهار بخش مجزا در طرح قافیه توجه کنید).
آیا شعر 14 بیتی همیشه غزل است؟
غزل نوعی شعر چهارده بیتی است. به طور سنتی، چهارده سطر یک غزل از یک اکتاو (یا دو رباعی که یک بیت 8 سطر را تشکیل می دهند) و یک سست (یک بیت شش بیتی) تشکیل می شود. غزل ها معمولاً از یک متر پنتا متر ایامبیک استفاده می کنند و از یک طرح قافیه مشخص پیروی می کنند.
غزل از چه چیزی تشکیل شده است؟
یک غزل شامل 14 سطر است غزل شکسپیر معمولاً با قوانین زیر اداره می شود: 14 سطر به چهار زیر گروه تقسیم می شوند. سه زیرگروه اول هر کدام چهار سطر دارند که آنها را «رباعی» می‌سازد و سطرهای دوم و چهارم هر گروه حاوی کلمات قافیه هستند.
