وقتی فرمالدئید در هوا در سطوح بیش از 0.1 ppm وجود دارد، برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی مانند چشم های آبکی را تجربه کنند. احساس سوزش در چشم، بینی و گلو؛ سرفه؛ خس خس سینه؛ حالت تهوع؛ و تحریک پوست.
فرمالدئید چقدر خطرناک است؟
فرمالدئید می تواند باعث تحریک پوست، چشم، بینی و گلو شود. سطوح بالای قرار گرفتن در معرض ممکن است باعث ایجاد برخی از انواع سرطان شود. از آژانس مواد سمی و ثبت بیماری در مورد اثرات بهداشتی قرار گرفتن در معرض فرمالدئید بیشتر بیاموزید.
بدن چگونه از شر فرمالدئید خلاص می شود؟
هیچ پادزهری برای فرمالدئید وجود ندارد درمان شامل اقدامات حمایتی از جمله ضدعفونی کردن (شستشوی پوست و چشم با آب، شستشوی معده و تجویز زغال فعال)، تجویز مکمل است. اکسیژن، بی کربنات سدیم داخل وریدی و/یا مایع ایزوتونیک و همودیالیز.
آیا فرمالدئید در بدن تجمع می یابد؟
فرمالدئید یک ماده طبیعی است که از کربن، هیدروژن و اکسیژن ساخته شده است. انسان ها روزانه حدود 1.5 اونس فرمالدئید به عنوان بخشی طبیعی از متابولیسم ما تولید می کنند. فرمالدئید استنشاقی به سرعت متابولیزه می شود و در نهایت به دی اکسید کربن تبدیل می شود و بازدم می شود. فرمالدئید در بدن تجمع نمی یابد.
چه مدت طول می کشد تا فرمالدئید از بدن شما خارج شود؟
فرمالدئید یک متابولیت طبیعی و ضروری برای انسان با نیمه عمر بیولوژیکی حدود 1.5 دقیقه است (کلاری و سالیوان 2001). این به صورت درون زا تولید می شود و با واکنش های متیلاسیون و بیوسنتز برخی پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک درگیر است.
